พิกุล

ต้นพิกุล, ดอกพิกุลไม้ต้น สูงประมาณ 8-15 ม. เปลือกต้นสีเทาปนดำ แตกเป็นร่องลึกและเป็นสะเก็ด เปลือกในเป็นเส้นใยนุ่ม สีชมพู ลำต้นและกิ่งมักคดงอเป็นปุ่มปม ไม้ผลัดใบ เรือนยอดสีเขียวเข้มรูปเจดีย์ เป็นพุ่มกลมแน่นทึบใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกัน ลักษณะใบรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ เนื้อใบหนากรอบผิวใบเรียบมัน ใบมีสีเขียวเข้ม

ต้นพิกุล, ดอกพิกุล

ไม้ต้น สูงประมาณ 8-15 ม. เปลือกต้นสีเทาปนดำ แตกเป็นร่องลึกและเป็นสะเก็ด เปลือกในเป็นเส้นใยนุ่ม สีชมพู ลำต้นและกิ่งมักคดงอเป็นปุ่มปม ไม้ผลัดใบ เรือนยอดสีเขียวเข้มรูปเจดีย์ เป็นพุ่มกลมแน่นทึบ

ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกัน ลักษณะใบรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ เนื้อใบหนากรอบผิวใบเรียบมัน ใบมีสีเขียวเข้ม

ดอกเดี่ยวหรือออกเป็นกระจุกครั้งละ 2-6 ดอก ตามส่วนยอดและซอกใบ ดอกย่อยมีสีขาวปนเหลือง กลิ่นหอม กลีบเลี้ยงมี 8 กลีบ แบ่งเป็น 2 ชั้น กลีบดอกประมาณ 24 กลีบ ออกดอกเกือบตลอดปี ผลลักษณะรูปไข่ กว้าง 1.5 ซม. ยาว 2.5 ซม. ผลสุกมีสีส้ม รสหวาน และมักมีเมล็ดเดียว

ถิ่นกำเนิด อินเดีย พม่า และไทย เป็นไม้พบขึ้นตามป่าดิบชื้นทั่วๆไปที่มีอากาศร้อนชื้น การปลูกและขยายพันธุ์ ทั้งการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง หรือปักชำกิ่ง ได้ทุกฤดูกาล เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วน

สรรพคุณทางยา นิยมทำเป็นยาต้ม เอาน้ำอมบ้วนปาก แก้ปากเปื่อย แก่นต้น บำรุงโลหิต แก้ไข้ ใช้ทำเป็นยาบำรุงหัวใจ ราก แก้เสมหะ บำรุงโลหิต และแก้ลม เปลือก แก้เหงือกอักเสบ ใบ ใช้แต่งกลิ่น เข้ายาไทย รักษาลม ขับเสมหะ เมล็ด โขลกให้ละเอียด เป็นยาขับปัสสาวะ ยาเหน็บทวารหนักเด็ก รักษาอาการท้องผูก.